Een behouden vaart ...


Diep blauwe ogen onder borstelige wenkbrauwen. Oceaanblauw. Ogen die veel hebben gezien. Misschien wel te veel. Grote baard en snor. Zwart mutsje. Een zeeman, zo uit een verhaal gestapt.

Het is 2020. Hij zit om de hoek van de deur op het terras. Overzicht. Een sigaar smeult tussen zijn vingers. 'Wie ben jij?', vraag ik. 'Ik heb je hier nog niet eerder gezien.'  'Ik ben Peter.' We schudden elkaar de hand. 'Welkom Peter', zeg ik. 'Mooi dat je Harlingen hebt gevonden. Dit is jouw thuis. Hier hoor je.'

Peter bezoekt het Brouwdok vaak. Weer of geen weer. Als het stroomt van de regen stapt hij binnen in een gele zuidwester. Bij de eerste zonnestraal in korte broek. Vroeg in het voorjaar is hij al bruiner dan ieder ander. Goed geluimd. Altijd beleefd en geduldig.  Een wijs woord voor wie dat wil. Bier. Liefst iets zwaars en altijd met een glas water ernaast. Nooit over zijn eigen grens.

Oceanen bevoer hij. Hij reisde graag en ver. Kwaad bestreed hij in zijn werkende leven. Tot het kwaad hem teveel werd. Het achtervolgde en overspoelde hem. Het was te veel voor een man die veel kon dragen. Donkerte. Teneergeslagen. Doodmoe.

Peter legde zijn lot in handen van de zee. Het ging niet meer. Met afgaand tijd stapte hij in de golven. Maar Neptunes had duidelijk andere plannen met hem en kwakte hem uren later op een kiezelig strand.

Leven moest hij. Een tweede kans.

'Niemand kan mij ooit zeggen dat ik niet heb genoten', zegt hij vanuit een ziekenhuisbed. Zijn snor krult op. Een twinkeling in dieper liggende ogen. Alles gedaan wat hij wilde doen. Berustend. Zijn tijd is gekomen.

Het leven kent golfpieken en dalen. Het kent liefde, kwelling en diepe blijdschap. Het is een van de wetten van de zee: na een dal volgt altijd een piek. Na Peters dal volgde zijn thuis. De kunst is scherp te navigeren. Te weten hoe te genieten.

We heffen het glas op Peter. Op zijn levenslust. Op de persoon die hij was. Op wat hij ons gegevens heeft en wat hij voor ons betekent heeft. Goede thuiskomst, lieve Peter. Een behouden vaart.

Peter Speek

Carlien

https://nl.linkedin.com/in/carlien-bootsma-10451535

Volgende
Volgende

Een kapitein en zijn dromen